يامهدي (عج)ادركني

خدایا مرا ببخش از اینکه هستی و نمی یابمت از اینکه میبینی و نمیبینمت دستانم در دستان توست اما دنیا را چسبیده ام خدایا تو هم میخوری هم میپوشی و هم سکنی گزیده ای. خدایم! پرسیده اند مگر خدا هم میخورد نمیدانند غصه بندگانت را میخوری و عیب های مرا میپوشانی و در قلبهای شکسته خانه داری تمامم به فدای غربتت.